Het Wifi netwerk van de toekomst

Wat tot enkele jaren geleden nog een utopie leek, ligt sinds kort binnen handbereik: een sterke wifiverbinding in je hele huis. Geen gedoe meer met powerlines, range-extenders, repeaters of andere creatieve hulpmiddelen om je draadloze internet op de juiste plaats te kunnen ontvangen. De redder in nood heet mesh, ook wel bekend als multiroom-wifi. Dankzij deze vernieuwende communicatietechniek creëer je in je huis een onzichtbaar spinnenweb van verbindingen waarbij je op eender welk punt binnen het bereik een even sterk signaal kan krijgen.

Op zich is mesh geen splinternieuw idee. Bepaalde fabrikanten, zoals muziekspecialist Sonos, maken er al jaren gebruik van om meerdere toestellen van een betrouwbare draadloze verbinding te voorzien. Mesh is geen specifiek product maar een technologie: het is een innovatieve manier om een draadloos communicatiesignaal over een locatie te spreiden. Oorspronkelijk werd de techniek onder andere gebruikt voor militaire toepassingen, in ziekenhuizen en bij natuurrampen. Zo maakt het Amerikaanse leger gebruik van mesh om computers in veldoperaties met elkaar te verbinden, terwijl een humanitaire organisatie als One Laptop Per Child de technologie inzet om internetverbindingen te voorzien in gebieden met een verwaarloosbare of onbestaande dekking.

Het is echter pas sinds 2017 dat ook routerproducenten met hun versie van de technologie voor de dag komen. Ondertussen hebben verschillende grote namen zoals Google, Ubiquiti, Netgear, Asus en TP-Link al een mesh-alternatief klaar of aangekondigd. Omdat weinig consumenten bekend zijn met mesh, vind je de producten vaak in de winkel terug met het etiket ‘Multiroom wifi’. Dat durft al eens verwarring te zaaien, want niet elk product dat zich deze titel aanmeet is een mesh-systeem. Mesh maakt gebruik van een diametraal andere aanpak dan het huidige routersysteem. Een traditionele router dirigeert je wifi-signaal vanuit één plaats. Bij een mesh-configuratie werk je met een gedecentraliseerd systeem dat uit verschillende zendpunten bestaat die gelijkwaardig zijn. De manier waarop een mesh-router met het internet communiceert, verandert niet ten opzichte van het huidige systeem. Er zijn in principe geen veranderingen aan je bekabeling nodig om van mesh gebruik te maken.

Zoals we hier boven al vermelden, bestaat mesh altijd uit meerdere zendpunten, ook wel ‘nodes’ of satellieten genoemd. Daarom spreken we eerder over een mesh-systeem dan één mesh-router. Er is altijd één mesh-toestel dat je via een kabel met het internet aansluit. Deze deelt die verbinding dan draadloos met de dichtstbijzijnde nodes in het netwerk, die op hun beurt weer het signaal kunnen doorsturen naar verdere nodes. De toestellen in een mesh-configuratie kunnen onderling met elkaar communiceren. Dit zorgt ervoor dat je een gelijkwaardige verdeling van het wifi-signaal hebt in je huis. Elk node kan immers zowel wifi ontvangen als uitzenden.

Door het grotere aantal nodes bestrijk je automatisch meer oppervlakte dan bij één centrale router, maar dé grote troef van mesh is het feit dat je automatisch en nagenoeg naadloos kan wisselen tussen de signalen van de nodes. Bij een opstelling met een router en een extra access point of range extender moeten die laatsten altijd eerst communiceren met de basisrouter, terwijl mesh-nodes autonoom kunnen werken. Vergelijk het met het huidige telefoonnetwerk: dat is zo opgezet dat iemand die al bellend rondloopt of in een voertuig zit naadloos tussen de signalen van verschillende zendmasten kan schakelen, zonder dat de gebruiker daarvan iets merkt aan de kwaliteit van het belsignaal. Een mesh-systeem controleert continu of je nog wel op het sterkste signaal zit en schakelt je geruisloos over naar de optimale verbinding op basis van je locatie.

Dankzij mesh hoeft geen enkele kamer in je huis verstoken te zijn van wifi. Het vergroot het bereik van je draadloze internet en verbetert de stabiliteit van het signaal, en vergt geen speciale aanpassingen in je huis. Het is ook erg makkelijk uit te breiden: wil je de oppervlakte van je mesh-systeem vergroten, dan plaats je gewoon een extra node. Het enige waar je naar moet kijken is de beschikbaarheid van een stopcontact. Er komt geen extra programmatie aan te pas of ingewikkelde installatieprocedure, en zo goed als elk systeem heeft een mobiel app om het opstellen zo gebruiksvriendelijk mogelijk te maken. Daarnaast is het systeem veerkrachtig: wanneer een van de nodes blokkeert of kapot gaat, heeft dat geen impact op de capaciteiten van de overige zendpunten in het netwerk. Mesh biedt tevens een harmonieuzere ervaring: bij een gewone dual- of tri-bandrouter heb je een netwerk voor elke band. Ook mesh-systemen maken gebruik van zowel de 2,4 GHz- als 5 GHz-frequentie, maar bieden het wifisignaal op één geconvergeerd netwerk aan. Bovendien lijken fabrikanten eindelijk door te hebben dat het oog ook wel wat wil. Geen lelijke zwarte dozen waar een paar antennes op zijn geplakt: de meeste mesh-systemen zijn mooi afgewerkt, wit, en zijn heel divers van ontwerp, alsof de fabrikanten via de vorm willen beklemtonen dat dit geen doordeweekse routers zijn. Dit zijn toestellen waarvan je het niet erg vindt om ze in het zicht te houden.